 |
|
|
Alexandrië - Egypte
|
De stad is genoemd naar Alexander de Grote, die een
wereldrijk vestigde waar ook Egypte deel van uitmaakte. In zijn
opdracht bouwde de Griekse architect Dinocrates de stad vanaf
ongeveer 330 v.Chr. Alexandrië was één van de vele steden die werden
gesticht door (in opdracht van) en/of vernoemd naar Alexander de
Grote.
Bijna 1000 jaar was Alexandrië de hoofdstad van Egypte. Aan het
begin van onze jaartelling was Alexandrië (na Rome) de tweede stad
van het Romeinse Rijk, met wellicht circa 400.000 inwoners. De stad
had een zeer gemengde bevolking. De Egyptenaren waren waarschijnlijk
wel in de meerderheid, maar zij waren sterk gehelleniseerd. Ook
woonden er veel Grieken, Syriërs en was er een vrij grote Joodse
gemeenschap. De algemene omgangstaal was eerder Grieks dan
Egyptisch. Men sprak vaak van "Alexandria para Aegypton", d.w.z.
Alexandrië bij Egypte.
Lange tijd is de stad tevens het belangrijkste internationale
centrum geweest van cultuur, kennis en geleerdheid tijdens de
periode van de Oudheid en vroege Middeleeuwen. Dit was het werk van
de Griekse dynastie der Ptolemaeën die wetenschap en cultuur
stimuleerden, om prestige te verkrijgen onder de hellenistische
buurkoninkrijken. Dit begon al minder dan honderd jaar na de
vestiging van de stad. |
De bibliotheek van Alexandrië
Volgens sommige bronnen had de bibliotheek in Alexandrië tussen de
400.000 en 700.000 boekrollen. Dat is vermoedelijk overdreven, maar
zeker is dat de bibliotheek een grote rol voor het intellectuele
leven in de oudheid speelde. Ze trok de grootste denkers aan, zoals
Eratosthenes, die de omtrek van de aarde bepaalde, en de wiskundige
Archimedes.
De bibliotheek brandde in 47 n.Chr. af, maar lag vermoedelijk niet
geheel in puin. Ze lijkt nog eeuwen bestaan te hebben, waarbij ze
inboette aan betekenis, tot ze in 389 opnieuw afbrandde en toen ook
echt ophield te bestaan.
De avonturier Stephan Schwartz beweert dat hij resten heeft gevonden
onder de haven van Alexandrië, maar bewijzen zijn er niet. Andere
onderzoeken leverden ook geen resultaat op.
Als er nog resten zijn van de bibliotheek, moeten we vast zoeken
onder het huidige Alexandrië. Het valt echter te betwijfelen of er
iets van belang te vinden is. In 2003 ging de gigantische nieuwe
bibliotheek van Alexandrië open. De bibliotheek trekt vooral een
buitenlands publiek. De nieuwe Bibliotheek (Bibliotheca Alexandrina)
gebouwd met steun van onder meer de universiteit van Alexandrië en
Unesco, opende in 2003. Toeristisch is het een groot succes. Het
gebouw, dat de rijzende zon voorstelt, huisvest onder meer een
digitale bibliotheek, een planetarium, 5.000 computers voor het
publiek, een ‘vliegende vergaderzaal’ en drie musea.
De stad was ook de thuishaven van één van de zeven wereldwonderen
van de oudheid, de vuurtoren van Alexandrië. Hoewel er bijna niets
van over is, was het de eerste vuurtoren die ooit is gebouwd. Vanaf
300 jaar v. Chr. heeft hij bijna 1500 jaar dienst gedaan als
lichtbaken. De vuurtoren stond op het eiland Pharos, en was
waarschijnlijk 122 meter hoog. Het schijnt dat een zware aardbeving
de bovenkant van de toren heeft verwoest. De eerste etage werd in de
zestiende eeuw verwerkt in de Citadel van Qaitbay, een fort. Dit
schitterende gebouw is nog altijd te bewonderen en het is één van de
grootste attracties van de stad.
Vanaf 30 v.Chr., toen de laatste Ptolemee – de bekende koningin
Cleopatra – stierf, bleef Alexandrië de hoofdstad van de provincia
Alexandria et Aegyptus. Dit bleef ook zo onder de Byzantijnen.
Alexandrië werd de zetel van het Patriarchaat van Alexandrië. In de
7e eeuw veroverden de Arabieren Egypte en het overige Midden-Oosten.
De functie van hoofdstad werd in 969 overgenomen door het door de
Fatimiden gestichte
Caïro en dit bleef zo tot op de huidige dag.
Hierdoor werd de stad geleidelijk aan minder belangrijk.
Het moderne Alexandrië
Na de stichting van
Caïro was Alexandrië langzaam vervallen tot een
groot vissersdorp. Omstreeks 1800 had de stad slechts 4000 inwoners.
In de 19e eeuw werd Alexandrië opnieuw een grote stad, met een
multicultureel karakter. Dit was te danken aan de politiek van de
Osmaanse onderkoning Mehmed Ali, die een voor zeeschepen
toegankelijke haven van groot belang achtte voor de ontwikkeling van
zijn land. Hij liet de verzande haven uitbaggeren en herstellen en
moedigde de Europese zakenwereld uit om te investeren in
bijvoorbeeld de Egyptische katoenteelt. Dit werd een groot succes en
tegen 1900 bestond een kwart van de inmiddels 400.000 inwoners uit
Europeanen. Onder deze waren de Grieken de grootste groep.
De Europeanen beheersten nagenoeg alle hoger gekwalificeerde banen,
terwijl de Arabieren hoofdzakelijk ongeschoolde arbeid verrichtten.
Vanwege de opkomst van het Arabisch nationalisme onder President Nasser
(Egypte voor de Egyptenaren) hebben de meeste buitenlanders
vanaf 1950 - 1960 Egypte verlaten.
Vandaag de dag is Alexandrië met ongeveer 5 miljoen inwoners een van
de grootste steden ter wereld en na
Caïro,
de belangrijkste stad van Egypte. Er is een belangrijke chemische
industrie gevestigd en verschillende technologische bedrijven. In de
zomer komen er veel (rijkere) Egyptenaren wonen in hun tweede huis
in deze stad wegens het relatief koele en aangename zeeklimaat in
vergelijking met het hete binnenland. Het is tevens een
universiteitsstad.
Bezienswaardigheden omgeving Alexandrië
Grieks-Romeins Museum
Pilaar van Pompeius
Romeins Amfitheater
Jachthaven
Verscheidene moskeeën
El-Alamein (tweede wereld oorlog)
Bibliotheca Alexandrina |
|
|
|
|
|