De Kopten zijn de christelijke nakomelingen van de
oude Egyptenaren. Men gebruikt deze naam voor de Egyptenaren vanaf
de tijd dat het christendom de heersende godsdienst was geworden
(ongeveer sinds de 2de eeuw) en later, na de verovering van Egypte
door de Arabieren in de 7e eeuw, voor de inheemse christenen van
Egypte. Het merendeel van hen woont in de steden van Boven-Egypte.
Het woord Kopt is afgeleid van de Griekse vertaling voor Egyptenaar
en is een (Arabische) verbastering van het Griekse woord voor Egypte
Aegyptos. Na het jaar 640 gebruikten de Arabieren dit woord voor
alle niet-moslims in Egypte.
Volgens de Egyptische overheid is 8% (ruim 3 miljoen) van de
Egyptenaren Kopt. De Koptisch-orthodoxe Kerk zelf beweert op basis
van de doopregisters 11 miljoen aanhangers te hebben. Onpartijdige
deskundigen schatten het aantal Kopten op 7–8 miljoen. Het merendeel
van hen behoort tot de monofysitische Koptisch-orthodoxe Kerk,
terwijl ca. 160.000 Kopten behoren tot de Koptisch-katholieke Kerk
die geünieerd is met Rome.
Als gevolg van de activiteiten van Amerikaanse predikanten
ontstonden er in de 19de eeuw groepen protestanten, voornamelijk
voormalige Koptisch-orthodoxen. In 1957 werd de
Koptisch-evangelische Kerk als zelfstandige Kerk gesticht. Zij telt
ca. 80 000 gelovigen, verspreid over 200 gemeenten met 180
predikanten. Deze Kerk is vooral actief op het gebied van het
onderwijs en de gezondheidszorg en exploiteert een aantal
gerenommeerde onderwijsinstellingen en ziekenhuizen.
Bij de Kopten staat het onderwijs op hoog peil en er zijn onder hen
meer intellectuelen dan het gemiddelde voor Egypte, maar bij
benoemingen op de hoogste posities genieten islamieten de voorkeur.
De Kopten voelen zich solidair met het Egyptische nationalisme.
Geschiedenis
Het christendom deed al vroeg zijn intrede in
Alexandrië, vanuit Syrië en
Judea. Volgens de overlevering gebeurde de kerstening door de
evangelist Marcus. De patriarchen van Alexandrië beschouwen zich dan
ook de opvolgers van Marcus die volgens hen de eerste bisschop was.
In 312 AD (Edict van Milaan) werd het Christendom een toegestane
godsdienst van het Romeinse Rijk en in 385 de staatsgodsdienst.
Egypte maakte - sinds 323 n. Chr. - deel uit van het Oostelijke
gebied van het inmiddels gesplitste Romeinse Rijk (later bekend als
Byzantijnse Rijk).
In de 4e, 5e en 6e eeuw waren er opeenvolgende geschillen tussen de
Patriarchen van Alexandrië (Cyrillus en Dioscurus) en deze van
Constantinopel (Nestorius en Eutyches). De richtlijnen uit
Constantinopel werden in Egypte steeds meer als bemoeizuchtig en
onderdrukkend ervaren en als reactie daarop werd de Koptische kerk
steeds meer een nationale kerk met zeer uitgesproken liturgische,
theologische en spirituele kenmerken. Tenslotte werd zelfs het
Grieks, de taal van de byzantijnse 'onderdrukkers', verworpen en
werd de toenmalige Egyptische volkstaal, het Oudegyptisch oftewel
het demotisch, als kerkelijke taal aangenomen. De oud-Egyptische taal
ontwikkelde zich in de loop der tijd tot het moderne koptisch. In de
liturgie wordt nog steeds het Koptisch gebruikt.
De eigenlijke oorsprong van de Koptisch-orthodoxe Kerk gaat terug
tot het Concilie van Chalcedon in 451. De Koptische kerk verwierp de
uitspraken van dit concilie en scheidde zich uiteindelijk af van het
Patriarchaat van Alexandrië dat als verlengstuk van
Constantinopel werd gezien. Hiermee verloor de
Oosters-orthodoxe Kerk bijna al haar leden in Egypte. Veel had te
maken met de voortdurende strijd tussen de patriarchen van
Constantinopel en Alexandrië. Politieke elementen hebben zeker ook
meegespeeld. Volgens de kopten beoogde dit laatste concilie de
politieke overheersing van het Byzantijnse Rijk. Inderdaad stond
Constantinopel meestal vijandig tegenover de Koptische onderdanen en
geregeld werden er zelfs door de Byzantijnse overheid vervolgingen
uitgevoerd om de 'ketters' terug te voeren naar de orthodoxe
'moederkerk'.
De Arabische inval (639-642) resulteerde niet in een onmiddellijke
islamisering van Egypte omdat de Christenen de Arabieren als
'bevrijders van het Byzantijnse juk' zagen en hen aanvankelijk
verwelkomden. Reeds onder de Omajjaden-dynastie (658–750) bleek
echter, dat de islamieten de Kopten niet gunstig gezind waren. De
Kopten, die toen nog in de meerderheid waren, probeerden in zes
opstanden tussen 725 en 773 zich van het Arabische juk te ontdoen.
Sinds de islamitische overheersing waren ze lange tijd gedwongen tot
het dragen van een bijzondere dracht (donker gewaad met blauwe of
zwarte tulband). De Christenen bleven minstens tot aan het einde van
de negende eeuw in de meerderheid. Geleidelijk namen de tot de islam
overgegane Koptische christenen het Arabisch over als omgangstaal.
Dit was overigens geen al te grote breuk met het Oud-Egyptisch uit
de tijd van de
farao's want het Oud-Egyptisch
is verwant aan het Arabisch. Het Arabisch dat in het moderne Egypte
gesproken wordt, ook wel Arabisch-Egyptisch genoemd, heeft overigens
veel leenwoorden uit het Koptisch overgenomen.
Onder de Fatimiden (969-1171) werd het lot van de Christenen iets
draaglijker, maar rond 1000 woedden er onder de kalief al-Hakim weer
bloedige vervolgingen, waarbij veel kerken verwoest werden.
Tijdens de nieuwe vervolgingen onder de Mamelukken (1250-1517) werd
het merendeel van de kerken en kloosters verwoest. Na 1300 moest het
Koptisch als taal wijken voor het Arabisch. Verder naar het zuiden,
in Nubië, handhaafde het christendom zich veel langer.
Sinds Mehemed Ali (1805-1849) was er officieel geen discriminatie
van de Koptische Christenen, maar in de praktijk veranderde er
weinig ten gunste van de Kopten.
Koptisch Cairo
Naar Egyptische maatstaven is
Cairo een jonge stad. Oud-Caïro, het oudste deel van
de stad, ontwikkelde zich rond de vesting Babylon. Dit fort was hier
in de zesde eeuw v. Chr. door de Perzen gebouwd en later door de
Romeinen herbouwd. Op een van de oude verdedigingstorens werd de El
Moalakka ( of hangende) kerk gebouwd, daterend uit de vierde eeuw.
Het is een van de vele Koptische kerken van oud Caïro, het stadsdeel
dat door de Egyptenaren Kasr el Sjam of Misr el Kadima genoemd
wordt. Een andere belangrijke kerk is de vroeg 5de eeuwse St.
Sergius. Deze kerk is gebouwd op de plek waar volgens de legende de
herberg stond waar Jozef, Maria en Jezus woonden na de vlucht uit
Bethlehem. Jozef zou als timmerman aan de bouw van het fort hebben
gewerkt. Veel van de Koptische kunstschatten zijn bijeengebracht in
het Koptisch museum naast de hangende kerk. Het museum is zeer de
moeite waard, en geeft een vrijwel compleet overzicht over de
Koptische kunst.
Koptische exodus uit Egypte
Jaarlijks emigreren grote aantallen christenen uit Egypte. Nederland
telt een behoorlijke Egyptische gemeenschap van 20,000
geregistreerde immigranten. Van hen is ongeveer de helft Koptisch.
Dit betekent dat Egyptische christenen enorm zijn
oververtegenwoordigd onder de immigranten, want in Egypte vormen ze
hooguit 7% van de bevolking. Van allen die uit Egypte emigreren is
naar schatting 70% christen. Waarom trekken die Kopten in grote
aantallen uit hun eigen land weg? Is er sprake van
christenvervolging in Egypte?
Economische malaise en islamisering
Een Egyptische vertegenwoordiger van een een westerse organisatie
die opkomt voor verdrukte christenen is helder. ‘Nee. Er is in
Egypte zeker geen sprake van vervolging door de overheid. Er is geen
beleid om het christenen moeilijk te maken.’ Wel is sprake van een
steeds verdere islamisering van de wetgeving, omdat elke nieuwe wet
wordt getoetst aan de islamitische shariah. Voorlopig heeft dit
weinig directe invloed op de christenen in het land, hoewel veel
Kopten heel bezorgd zijn hoe dit in de toekomst hun vrijheiden kan
beperken.
Veel problematischer is dat de Kopten vanuit de samenleving veel
discriminatie meemaken, waarbij ze zich door de overheid nauwelijks
gesteund weten. Christenen worden voortdurend behandeld als
‘anders’, en vaak als ‘minder’. In islamitische preken op televisie
en in de moskee wordt keer op keer herhaald dat Christenen en hun
religie in wezen niet in Egypte thuishoren; er leeft in Egypte een
sterk gevoel dat Christenen welkom zijn als gasten, maar dat ze als
nette gasten wel gedwee en stil moeten zijn. Vaak zorgt dit ervoor
dat als een Christen een geschil heeft met een moslim, de christen
aan het kortste eind trekt.
De echt rijke Kopten hebben in de corrupte samenleving geen
problemen, want met geld krijg je in Egypte bijna alles gedaan. Maar
als het je aan geld ontbreekt, is het voor christenen heel moeilijk
om geschillen met moslims te winnen. De sociale ongelijkheid is
groot, en dat geeft christenen een sterk gevoel van onzekerheid.
Daarbij zijn ook veel christenen erg bang dat het steeds erger zal
worden met hun situatie, vooral vanwege de vrees dat de moslim
broederschap de macht in Egypte gaat overnemen. ‘De vrees voor een
machtsovername is groot’, zegt Ragab. ‘Veel mensen emigreren niet
vanwege hoe de situatie momenteel is, maar uit vrees voor wat zou
kunnen gebeuren.’
Aanslag op Egyptische kopten
(Novum/AP 07/01/2010) - Bij een aanslag op Koptische christenen in
het zuiden van Egypte zijn zeker zeven mensen om het leven gekomen
en drie zwaargewond geraakt. De kopten werden vanuit een rijdende
auto onder vuur genomen toen ze na de viering van het koptische
kerstfeest kort voor middernacht uit een kerk kwamen.
De aanslag vond plaats in Nag Hamadi, 64 kilometer ten zuiden van
Luxor. Volgens het ministerie van binnenlandse zaken
was de aanslag vermoedelijk een wraakoefening voor de verkrachting
van een moslimmeisje in november; een van de daders is door
ooggetuigen herkend.
Bisschop Kirollos verklaarde dat hij de afgelopen dagen bedreigingen
had ontvangen op zijn mobiele telefoon. Vanwege die bedreigingen had
hij de kerstmis een uur eerder beëindigd.
Nag Hamadi ligt in de provincie Qena, een van de armste en
conservatiefste regio's in Egypte. Ongeveer tien procent van de
Egyptische bevolking is christen, voornamelijk koptisch. Door het
oprukkende islamitische conservatisme klagen Egyptische christenen
over toenemende discriminatie.
Aanslag bij kerk Egypte: 21 doden
Update: zaterdag 1 jan 2011, 08:13
In de stad
Alexandrië
in Egypte zijn 21 doden gevallen toen een autobom ontplofte bij een
kerk. Volgens de Egyptische regering vielen er meer dan twintig
gewonden. De bom ging af toen de kerkgangers na een Nieuwjaarsdienst
naar buiten gingen.
De aanslag is niet opgeëist. Een minister zei dat hij vermoedde dat
Al-Qaida er achter zit, maar spanningen tussen moslims en christenen
in Egypte leiden geregeld tot geweldsuitbarstingen. In het
overwegend islamitische Egypte maken de christenen ongeveer 10
procent uit van de bevolking.
De kerk waar nu een aanslag werd gepleegd, was in 2006 ook in het
nieuws toen een man het gebedshuis binnenviel en met een mes om zich
heen stak.
|