 |
Memphis - Mit Rahina - Egypte
Rond 2900 v. Chr. verenigde een boerenstam uit het zuiden Noord en Zuid Egypte tot één staat. Hun leider was
Menes, de eerste ons bekende farao.
Hij maakte Memphis tot hoofdstad van zijn rijk. Hij werd vereerd als de zoon van
de zonnegod. Zijn priesters waren tevens de geleerden. Zijn edelen en hoge
ambtenaren bestuurden namens hem de gouwen van het land en regelden de
irrigatie. De handwerkslieden hadden een beter bestaan dan de boeren die hard
moesten werken op het land en gratis moesten meehelpen aan de bouw van de
monumenten. Dit laatste beschouwden ze echter niet als een straf, maar als een
religieuze daad in het belang van de farao, de godenzoon. Handelaren haalden
over
de Nijl luxe artikelen uit de landen aan de Rode Zee, koper en mooie
steensoorten uit de Sinaï, evenals goud, slaven en ebbenhout uit Nubië.
De
geschiedenis van het oude Egypte kende een aantal bloeiperioden afgewisseld
door tussenperioden van chaos en vijandelijke invallen. Tijdens het Oude Rijk
(circa 2650-2140 v. Chr.) was Memphis de hoofdstad van het land en beleefde
Egypte een gouden tijd. De machtige farao Djoser bouwde de eerste trappiramide in
Sakkara,
ontworpen door zijn architect
Imhotep.
De paleizen en woonhuizen werden gebouwd van organisch
materiaal. Vandaar
er niet veel meer over is van de oude stad. Tussen de palmen en de akkers liggen de
ruïnes van een tempel gewijd aan Ptah. Ten zuiden van deze tempel ligt een
albasten sfinx. Deze sfinx dateert waarschijnlijk uit 1600 v. Chr. Vlak bij de
sfinx staat een museumgebouw. Vanaf de bovengalerij kijkt men neer op een beeld
van Ramses II. Het ligt nu op zijn rug en laat heel duidelijk de ingebeitelde
cartouches zien op de rechterschouder, borst en gordel. De godenbaard is nog
gaaf en op het handvat van de dolk staan twee sperwerkoppen. Het beeld dat
oorspronkelijk 30 meter hoog was, mist stukken van de benen en ook de dubbele
kroon is afgebroken. Vanuit de bovengalerij kijkt men ook neer op een ander
beeld van Ramses II, dat buiten het gebouw tussen de palmen staat.
|
De belangrijkste bezienswaardigheden zijn het enorme kalkstenen beeld van
Ramses II en een albasten sfinx. De in 1820 teruggevonden kolos van farao
Ramses II
ligt
nu in het museum. Oorspronkelijk was het 80 ton wegende beeld 15 meter hoog. Een
tweede beeld van de machtige farao is hier in 1882 ontdekt, en siert nu het
stationsplein van
Caïro.
De ruim 4 meter hoge en 8 meter lange sfinx is een van de topstukken van Memphis.
Het is de grootste losstaande sfinx van Egypte, op de
sfinx van Gizeh na, en bewaakte waarschijnlijk in
het verleden een tempel. Een kleine 200 meter ten noordwesten van het museum
staan een aantal enorme albasten balsemingtafels, die gebruikt werden voor het
balsemen van de heilige Apistieren. De gemummificeerde stieren werden vervolgens
bijgezet in het Serapeum te
Sakkara.
De Egyptenaren schonken meer aandacht aan de rustplaats van hun doden. Vandaar
dat in de bij Memphis behorende necropool Sakkara nog een groot aantal
monumenten te vinden zijn. Van Memphis naar de Dodenstad van Sakkara is het maar
zo'n anderhalve kilometer. Onderweg rijd je over het zuidelijke deel van de
enorme Tempel van Ptah, maar daar is vrijwel niets meer van over. |
|
|