Op het graf stond de tekst: 'wie de slaap van de farao verstoord, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood

De vloek van Toetanchamon ontstond in de jaren '20, nadat een Britse aristocraat, Lord Carnarvon, de tombe van Toetanchamon was binnengegaan en kort daarna was gestorven. Hij stierf aan een muggenbeet die was geïnfecteerd en kranten weten dat in die tijd aan de vloek van de farao. Lord Carnarvons overlijden zou het gevolg zijn van het verstoren van de rust van de farao. Egypte wil meer te weten komen over de beruchte vloek van de farao's. Wetenschappers gaan ongeopende tombes onderzoeken op aanwezigheid van gevaarlijke gassen of bacteriën, die mogelijk de dood van vroegere grafopeners verklaren, aldus een Egyptische oudheidsdeskundige. De Vloek van de farao is een broodje aap verhaal dat beweert dat de deelnemers aan de expeditie van Howard Carter, waarbij het graf van farao Toetanchamon geopend werd, op mysterieuze wijze kort na elkaar zouden zijn gestorven. De daaropvolgende gebeurtenissen waren zo toevallig en onverklaarbaar dat de wereld versteld stond en deze wraak van de farao toch langzaam serieus werd genomen.

Het verhaal
Vijf maanden na de gebeurtenis werd de 57 jarige Lord Carnarvon in zijn linker wang geprikt door een mug. Verzwakt door bloedvergiftiging en een infectie, overleed hij 's nacht in zijn hotelkamer op 5 april 1923. Op hetzelfde moment vielen alle lichten uit in de stad. Op de dag van zijn dood gebeurden er hele vreemde dingen. In Caïro gingen alle lichten uit en overleed ook zijn hond Susie op het landhuis in Hampshire. Artsen die later het lichaam van Toetanchamon onderzochten, vonden vreemd genoeg op zijn linker wang op precies dezelfde plek als waar Carnarvon door de mug was gestoken, een zwart bultje.

Meer vermeende slachtoffers
De halfbroer van Lord Carnarvon, Aubrey Herbert, stierf aan een buikvliesontsteking.
Professor Lafleur die de gevonden schatten bestudeerde komt plotseling te overlijden.
De wetenschapper Douglas Reed, hij maakte onder ander röntgen foto's van de mummie, komt plotseling te overlijden.
De Egyptische prins Ali Farmy Bey werd vermoord in een hotel (Londen) en zijn broer pleegde zelfmoord.
George Jay Gould, een Amerikaanse spoorwegmagnaat, stierf aan longontsteking.
Archeoloog Hugh Evelyn White raakte in een depressie en hing zichzelf op in 1924. In zijn afscheidsbrief stond te lezen; "I have succumbed to a curse which forces me to disappear".
Papyrus expert Bernard Greenfeel en de Amerikaans Egyptoloog Aaraon Ember komen in 1926 te overlijden.
De rechterhand van Howard Carter, Arthur Mace, komt 5 jaar na Lord Carnarvon te overlijden. Hij leed aan symptomen die lijken op een arsenicum vergiftiging.
In 1929 overleed de vrouw van Lord Carnavon.
In 1929 overleed Richard Bethell, belast met het catalogiseren van de gevonden schatten, op 35 jarige leeftijd.
In 1930 pleegde de vader van Richard Bethell zelfmoord door uit het raam van zijn flat in Londen te springen. In zijn slaapkamer had hij een vaas afkomstig uit het graf van Toetanchamon.
Opgeschrikt door het aantal sterfgevallen werd er een regeringsfunctionaris naar het graf gestuurd om de boel te onderzoeken. Ook hij werd binnen een paar dagen ziek en kwam te overlijden.
In totaal zijn er 17 mensen, die direct of indirect met het graf van Toetanchamon in verband gebracht kunnen worden, binnen een paar jaar een onnatuurlijke, vreemde of vroege dood gestorven. Vreemd genoeg bleef de uiteindelijke ontdekker van het graf, Howard Carter, buitenschot. Hij overleed uiteindelijk in maart 1939 aan een natuurlijke doodsoorzaak.